و مرا
آنقدر آزردی ...

که خودم کوچ کنم از شهرت

بکنم دل ز دل چون سنگت تو خیالت راحت

می روم از قلبت میشوم دورترین خاطره در شب هایت

تو به من می خندی ...

و به خود می گویی:

"باز می آید و می سوزد از این عشق"


ولی ...                                 
بر نمی گردم نه!

می روم آنجایی که دلی بهر دلی تب دارد
 عشق زیباست و حرمت دارد


تو بمان !


دلت ارزانی هر کس که دلش مثل دلت سرد و بی روح شده است
سخت بیمار شده است
تو بمان در شهرت...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: